Wiesiołek to roślina rozpowszechniona
w Polsce. Najlepiej rośnie przy drogach, torach kolejowych oraz nad
brzegami rzek. Uprawa rośliny nie jest zbyt wymagająca. Roślina
lubi miejsca nasłonecznione i przepuszczalną ziemię. Rozmnaża się
ją z nasion.
Wiesiołek wykazuje cenne właściwości
lecznicze i kulinarne.
Znaczenie lecznicze mają przede
wszystkim nasiona wiesiołka, które zbiera się gdy dojrzeją.
Preparaty z nasion wiesiołka dwuletniego są bardzo pomocne dla
kobiet cierpiących na dolegliwości związane z zespołem napięcia
przedmiesiączkowego, bolesnych i nieregularnych miesiączkach oraz
klimakterium .Nasiona z wiesiołka pomagają obniżyć poziomu
cholesterolu,uregulować ciśnienie tętnicze krwi oraz poprawiają
koncentrację i pamięć. Olejek z nasion wiesiołka zmniejsza ryzyk
i chroni przed skutkami chorób układu krwionośnego,zapobiega
powstawanie zatorów i zakrzepów w żyłach. Wspomaga leczenie
miażdżycy, udaru, wylewu, choroby Parkinsona. Poprawia przemianę
materii,reguluje gospodarką hormonalną organizmu. Spożywanie
preparatów, wyciągów z nasion wiesiołka korzystnie wpływa na
układ nerwowy i zaburzenia emocjonalne pomaga np.:w nadpobudliwości
, braku łaknienia, alkoholizmie i schizofrenii. Wspomaga w leczeniu
artretyzmu,otyłości i stwardnieniu rozsianym. Odwar z kory
wiesiołka jest skuteczny w zwalczaniu objawów astmy, uspokaja
spazmatyczny kaszel.
Napar z liści wiesiołka i łodygi
działa ściągająco, znajduje się w wielu kremach zmiękczających
skórę rąk i stóp. Leczy stłuczenia, trądzik młodzieńczy,
egzemę i drobne rany,Wyciąg z wiesiołka dwuletniego zapobiega
wypadaniu włosów i łamliwości paznokci.
Do spożycia nadaje się korzeń
wiesiołka (najlepsze w pierwszym roku wegetacji,dwuletni korzeń nie
nadaje się do spożycia). Mają one podobne zastosowanie jak
marchew, pietruszka lub pasternak. Spożywa się je gotowane lub w
marynacie. Podnosi walory zup do zup (np. ogórkowej, fasolowej), dań
rybnych,sałatek warzywnych, jajek oraz grzybów.
Do jedzenia nadają się liście i
łodygi . Które po ususzeniu dodaje się do gulaszów i zup. Roślinę
wykopuje się w drugim roku. Dwuletni korzeń nie nadaje się do
spożycia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz