WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE PODBIAŁU POSPOLITEGO

Podbiał jest byliną , uważany jest często za chwast. Z płożącego, łuskowatego kłącza wyrastają łodygi zakończone jednym koszyczkiem kwiatowym. Kwiat podbiału jest podobny do mniszka.
Kwitnie jako jeden z wcześniejszych kwiatów wiosny.
Podbiał pospolity zawiera następujące związki lecznicze : śluz, garbniki, olejek eteryczny, kwasy organiczne, cukry oraz sole mineralne( najwięcej cynkowych).
Podbiał ma szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym .Leczy zaburzenia wewnętrzne i zewnętrzne.
Kwiat i liście podbiału pospolitego działają wykrztuśnie, chronią śluzówkę górnych dróg oddechowych. Jako napar stosuje się podbiał w kaszlu, gorączce i nieżytach górnych dróg oddechowych. Niszczy florę bakteryjną. Napar można pić przy biegunkach. Łagodzi bóle, działa rozkurczowo, zmniejsza przekrwienie. Sole mineralne , a zwłaszcza cynk zawarty w podbiale , wpływa bardzo dobrze na funkcje gruczołów wewnętrznych( np. tworzenie insuliny).
Odwarem z liści można płukać bolące gardło.
Zewnętrznie stosuje się np.,świeże , pogniecione liście podbiału lub odwar z nich na okłady przy wzbierających się wrzodach,otarciach i obrzękach. Napar z koszyczków, kwiatów podbiału stosuje się również jako okład na podrażnioną skórę ( np. na słońcu),można stosować do przemywania tłustej cery. Ususzone liście podbiału nabite do fajki i palone pomaga w astmie.