Orzech włoski w stanie naturalnym
występował w rejonie śródziemnomorskim. Drzewo to wymaga miejsca
słonecznego. W sprzyjających warunkach rośnie i owocuje prawie
wszędzie,również w Polsce. Orzech włoski jest bardzo cennym
drzewem. Wykorzystuje się jego owoce,liście i drewno. Lecznicze
działanie posiadają liście i owoce orzecha. Zarówno liście jak i
owoc mają zbliżony skład chemiczny. Liście zawierają dużo
garbników, terpeny, flawonoidy, gorycze, karotenoidy, olejek
eteryczny,sole mineralne i witaminy B,C,K,P K i F oraz prowitamina A.
Liście orzecha włoskiego mają właściwości
przeciwzapalne, grzybobójcze, przeciwrobacze, bakteriobójcze,
niszczą paciorkowce i gronkowce. Z uwagi na dużą zawartość
witaminy C i garbniki, napary z suszonych liści są skutecznym
lekiem na wszystkie nieżytach układu pokarmowego min: biegunki,
wzdęcia, brak apetytu, niestrawność oraz wydala szkodliwe
substancje przemiany materii. Odwary z liści stosuje się w
nieżytach żołądka oraz w niewielkich wewnętrznych krwawieniach(
witamina K). Zewnętrznie odwary z liści zalecane są przy chorobach
skóry:trądzik,liszaje, egzemy, wrzody,grzybica stóp. Stosuje się
okłady i przemywanie z odwaru na zmienione chorobowo miejsca. Można
stosować odwar w postaci okładów w stanach zapalnych spojówek.
Odwar z liści pomaga w stanach zapalnych jamy ustnej,szczególnie w
obrzękach dziąseł oraz w chorobach gardła,anginie.
Owoce orzecha włoskiego polecane są w
diecie przy stwardnieniu rozsianym. Można używać nalewki
sporządzonej ( z posiekanych drobno niedojrzałych owoców 15 sztuk
i wódki1/2litra )przy niestrawności i biegunkach bakteryjnych.
Orzech włoski ,ma zastosowanie w kosmetyce naturalnej-kąpiele,które
odkażają, nadają ciemniejszy odcień dla skóry .Moczenie stóp w
odwarze pomaga przy poceniu i zmianach grzybiczych. W medycynie
ludowej odwarem z liści leczono cukrzycę,gruźlice,zapach liści
odstraszał owady i robactwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz