WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE DZIURAWCA ZWYCZAJNEGO

Dziurawiec zwyczajny rośnie na terenach nizinnych i w górach. Można go znaleźć prawie
wszędzie : w zaroślach, trawach . leśnych porostach oraz na piasku, bagnach, suchych łąkach i ugorach.
Właściwości lecznicze zawiera całą roślina i ma szerokie zastosowanie w leczeniu naturalnym. Zbiera się go od czerwca do października. .Kwitnące zioła zbiera się na herbatkę i kąpiel.
Ważne jest aby podczas leczenia dziurawcem nie zwiększać dawek i nie wystawiać się na działanie słońca, ponieważ może dojść do zaburzeń pigmentu skóry i uczulenia. W okresie letnim szczególnie należy wystrzegać się promieni słonecznych podczas prowadzonej kuracji. Najlepiej na ten czas ograniczyć stosowanie dziurawca w różnej postaci.
Olej z dziurawca działa przeciwzapalnie, odkażająco i ściągająco. Ułatwia leczenie ropni, owrzodzeń żylakowych,zakażonych ran, oparzeń II i III stopnia. Jest skutecznym lekiem na oparzenia słoneczne. Pomaga przy ostrym nieżycie nosa, zapaleniu gardła .Stosowany jest jako maść rozgrzewająca do nacierania przy nerwobólach i bólach w tkance mięśniowej. Jest też skutecznym lekiem (maść) na miejsce pozbawione pigmentu w bielactwie nabytym. Wraz z innymi ziołami może być stosowany do kąpieli przez chorych na cukrzycę.
Dziurawiec w postaci naparu, odwaru lub nalewki ma szerokie zastosowanie w wielu zaburzeniach organizmu. Ma właściwości uspokajające, zalecany jest w leczeniu neuralgii , stanów napięć nerwowych nadwrażliwości emocjonalnej( nasilonej w okresie menopauzy), depresji i przy lekkiej bezsenności. Pomaga przy schorzeniach dróg dróg oddechowych i układu pokarmowego ( zaburzenia dróg żółciowych), poprawia łaknienie i trawienie. Dziurawiec ma właściwości antybakteryjne, hamuje wzrost gronkowca złocistego. Działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowo np. przy rwie kulszowej i bólach reumatycznych.