Roślina znana jest pod wieloma nazwami np.: ogórkowe ziele,wołowy język, borak lub miodnik wielki. Roślina ma grubą łodygę oraz duże liście o jajowatym kształcie i ząbkowanych brzegach. Ogórecznik ma białe lub niebieskie kwiaty. Owocem jest ciemnobrązowa rozłupnia, która po dojrzeniu rozsypuje się na ziemię,rozsiewając się wkoło. Roślina ma wspaniały zapach, jest cała pokryta włoskami i ma kwaskowy smak.
W skład ogórecznika wchodzą liczne sole mineralne( potas,cynk,magnez,żelazo, miedź), kwasy organiczne, olejki eteryczne. Świeża roślina jest bogata w witaminę C, nadaje się do sałatek, zup,sosów, majonezów,dań duszonych mięsnych i rybnych.
Ogórecznik ma szerokie zastosowanie w leczeniu naturalnym.
Odwar z ogórecznika lekarskiego ma działanie przeciwzapalne , leczy choroby dróg oddechowych (kaszel,chrypkę,nieżyt oskrzeli). Ziele działa pobudzająco na czynności organizmu, zwiększa wydalanie moczu, reguluje przemianę materii. Zapobiega procesom zapalnym w nerkach. Świeży sok z ogórecznika zaleca się przy zaburzeniach nerwowych ,ma działanie uspokajające. Jest pomocny przy zapaleniu kłębuszków nerwowych. Pomocny jest w schorzeniach reumatycznych,zapaleniu stawów, podagrze, gośćcu stawowym.
Zewnętrznie stosuje się ogórecznik lekarski do płukań błon śluzowych gardła,jamy ustnej,przy chrypce i suchym kaszlu. Ziele ma działanie bakteriobójcze ale również zmiękczające, dlatego też służy do okładów i obmywania. Stosuje w przypadku czyraków ,wyprysków,oparzeń I stopnia, otarć naskórka.
Ogórecznik lekarski wchodzi w skład wielu mieszanek kąpielowych o działaniu regenerującym i uspokajającym.
Od dawna uznawano ogórecznik jako środek pomocny w leczeniu melancholii, beznadziei i smutku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz