Berberys zwyczajny występuje w całej
Europie. W Polsce rośnie na południu kraju ,występuje na skrajach
lasów, miedzach, na zrębach leśnych. Berberys jest krzewem z
cierniami,posiada żółte kwiatki o intensywnym zapachu. Surowcem
leczniczym ziela są min. korzeń i kora z korzenia.(kora z gałązek
jest szkodliwa),które zawierają alkaloidy(berberynę
-bakteriobójczą i żółciopędną ). Berberys (ziele i
preparaty)pomagają w : przewlekłym zapaleniu wątroby, zahamowaniu
wytwarzania żółci, w kamicy żółciowej, nieżycie pęcherzyka
żółciowego,w chorobach reumatycznych(podagra, gościec).Napar z
korzeni pomaga na wzdęcia ,bóle brzucha,zanikaniu wydzielania się
żółci, w kamicy nerkowej (1-2 łyżeczki naparu 2-3 razy
dziennie),(nie wskazany dla kobiet w ciąży).Garbniki zawarte w
korze i korzeniu zmniejszają stany zapalne błon śluzowych.
Surowcem leczniczym są również liść i owoc berberysu. Preparaty
z liści berberysu leczą : gościec, podagrę, krwawienie w
chorobach kobiecych.,zwiększają kurczliwość mięśni gładkich
macicy i naczyń krwionośnych oraz przyśpieszają krzepnięcie
krwi. Napary z liści są łagodniejsze od naparów z kory. Herbatka
berberysowa korzystnie wpływa na przemianę materii, łagodzi
zaburzenia trawienia i brak apetytu. Napar z owoców berberysu stosuje się
jako środek orzeźwiający w gorączce,polecany również w leczeniu
krwotoków wewnętrznych oraz zwiększa odporność organizmu na
zakażenia bakteryjne. Owoce dobrze jest jeść na surowo lub w
postaci przetworów(soki, dżemy, marmolady,syropy,wina i nalewki) ,
zawierają one cenne składniki jak: kwasy organiczne, (jabłkowy,
witaminę C i E, pektyny, węglowodany, karotenoidy i sole
mineralne .
Zewnętrznie odwar z ziela stosuje się
chorobach skórnych , wywołanych pierwotniakami; do płukania jamy
ustnej w celu wzmocnienia dziąseł i zębów.
Berberysu nie powinno używać zbyt
długo, gdyż może powodować uboczne skutki. Dotyczy to również
naparów z korzeni. Najlepiej stosować kurację pod opieką lekarza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz