Zioło rośnie niemal wszędzie
,tworząc silne pędy i darnie. Bylica piołun charakteryzuje się
silnym korzennym zapachem i gorzkim smakiem. Już w starożytności
używano ziela do celów leczniczych. Używali oni piołunu głównie
w zaburzeniach łaknienia i wydalania toksyn z organizmu. W medycynie
ludowej ,stosowano go jako środek wywołujący poronienie,przez
picie w dużej dawce absyntu(wódki z piołunu) dochodziło do
zatrucia organizmu .Dzisiaj w celach leczniczych( przy zaburzeniach
miesiączkowania) stosuje się bezpieczne dawki piołunu .Ciąża
,karmienie i jakiekolwiek krwawienie z dróg rodnych i pokarmowych
(również hemoroidy),są bezwzględnym przeciwwskazaniem do użycia
leku. Nie wolno przyjmować preparatów z piołunu nie dłużej niż
miesiąc. Zioło to należy stosować z umiarem,ponieważ zawarty w
nim olejek eteryczny(w dużych ilościach) może uszkodzić układ
nerwowy.
Kuracje lecznicze najlepiej
przeprowadzać pod kontrolą lekarza .Napar z bylicy piołunu
pomagają w lepszym trawieniu. Leczą niestrawność,wzdęcia,
biegunki, i przewlekłe schorzenie żołądka .stosuje się też
nalewkę na z białego wina(30 g ziela piołunu i 5 g cynamonu
zalewamy winem w ilości 750g,zażywa się po 7 dniach maceracji),po
1 kieliszku 2 razy dziennie przed obiadem i kolacją. Ziele piołunu
wpływa na pobudzenie wydzielania soków trawiennych i przepływ
żółci. Ziele poprawia pracę wątroby,pęcherzyka żółciowego
oraz przemian materii. Olejek eteryczny podaje się w kuracji
odrobaczania przewodu pokarmowego.
Napar z ziela wcieramy we włosy przy
wystąpieniu świerzbu lub wszawicy. Stosuje się go jako środek
antyseptyczny do przemywania trudno gojących się ran.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz