DĄB SZYPUŁKOWY-W LECZENIU NATURALMYM

Do celów leczniczych stosuje się głównie korę dębu szypułkowego. Zdejmuje się ją wczesną wiosną z młodych odrośli i 3-4 letnich gałązek. Głównym i najważniejszym składnikiem kory dęby są garbniki,które mają właściwości ściągające,utrudniające przenikanie wody przez błony śluzowe oraz łagodzą ból. Kora dzięki garbnikom zmniejsza przepuszczalność ścian naczyń włosowatych,hamuje krwotoki oraz wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Jednak składnik ten wpływa na niszczenie enzym w organizmie. Kora zawiera również flawonoidy(kwercetyna) o właściwościach antybiotycznych i przeciwuczuleniowych. Odwary z kory, wewnętrznie stosuje się rzadziej , przyczyną jest tanina ,która ściąga błonę żołądka co wywołuje nudności i wymioty. Wywar z kory dębu podany z innym ziołem jak np. siemieniem lnianym lub rumiankiem,(które łagodzą działanie taniny),pomaga w dolegliwościach układu pokarmowego(przewlekłe nieżyty żołądka i jelit, w zatruciach pokarmowych).

Zewnętrznie można stosować odwary z kory jako płukanki do: płukania jamy ustnej (pleśniawki,angina, zapalenie gardła,dziąseł),do przemywania oczu, wlewki , irygacje, nasiadówki (w stanach zapalnych odbytu lub narządów płciowych).Okłady stosuje się w stanach zapalnych skóry, w owrzodzeniu żylakowatym,trudno gojących się ranach i w nadmiernym poceniu się. Na hemoroidy i pocące się stopy polecana jest kąpiel z mieszanki ziołowej(2,5 łyżki kory dębowej,tyle samo rumianku ,całość zaparzyć w 2 l wody i dodać do 10 l wody).Płukanka z kory wzmacnia i przyciemnia włosy , nadaje im połysk.

Do celów leczniczych używa się czasem zmielonych dojrzałych żołędzi,które suszy się i praży się.

Napar z mielonych żołędzi jest pomocny przy biegunkach.