ZIOŁA W LECZENIU ŁUSZCZYCY

Łuszczyca należy do grupy przewlekłych chorób skórnych. Choroba jest trudna do wyleczenia i bardzo często dochodzi do nawrotów. Zmiany skórne (ciemno-różowe wykwity ) najczęściej pojawiają się na: łokciach, kolanach oraz w części owłosionej głowy. Towarzyszy im świąd. Najbardziej narażone na łuszczycę są osoby o jasnej karnacji.
Obok leczenia tradycyjnego, można wprowadzić kurację ziołową i zmienić dietę.
W ziołolecznictwie najskuteczniejsze zioła na łuszczyce to: wierzba purpurowa; ruta zwyczajna: lawenda lekarska oraz łopian większy. Garbniki znajdujące się w korze wierzby purpurowej, uszczelniają naczynia włosowate, zapobiegają ich pękaniu i łuszczycy. Przetwory z tego ziela wykazują działanie przeciwzapalne, oczyszczające i ściągające. W przypadku łuszczycy zaleca się kąpiel z mieszanki ziół: kory wierzbowej; liści szałwii i kwiatów rumianka (2:2:1).150 g surowca zalewa się 3 l gorącej wody i gotuje się 5 minut. Kąpiel powinna być tylko ciepła i trwać 10 minut.
Szeroki i pozytywny wpływ na skórę ma ruta zwyczajna. Oddziaływa bezpośrednio na naskórek.
Zapobiega złuszczaniu i nadmiernemu narastaniu zrogowaciałej tkanki. Rutyna znajdująca się w ziele posiada właściwości odtruwające i oczyszczające, co jest bardzo przydatne w leczeniu łuszczycy. Najskuteczniejszym środkiem jest intrakt ze świeżego ziela , do nabycia w aptece.
Łuszczycy towarzyszy często uporczywy świąd Można go zlikwidować , smarując powierzchnię zmienionej chorobowo skóry, olejkiem lawendowym. Działa on przeciwbakteryjnie i przyspiesza proces gojenia się skóry( ran, ropni). Ponadto hamuje nadmierne łuszczenie skóry.
Z kolei z korzenia łopianu stosuje się napary i odwary. Podawany doustnie napar z korzenia oczyszcza organizm i poprawia przemianę materii. Napar i odwar stosuje się również do okładów i przemywań np. twarzy.