Kozłek lekarski znany jest jako waleriana lekarska. Od wieków jest cenioną rośliną leczniczą. Częścią leczniczą rośliny są kłącza, korzenie i rozłogi, które zawierają znaczną ilość olejku eterycznego, alkaloidy,garbniki, cukry, żywice, gumę, sole i kwasy organiczne.
Korzeń kozłka lekarskiego ma słodki nieco gorzkawy posmak, może być przyprawą do zup,gulaszów z mięsa i warzyw. Dawniej kawałki korzenia kozłka dodawano do herbaty.
Z kwiatów i korzenia kozłka wyrabia się smaczne wino o właściwościach leczniczych.
Korzeń kozłka lekarskiego ( waleriana)przyjmowany wewnętrznie wykazuje wielostronne zastosowanie: działa uspokajająco, nasennie, rozkurczowo, przeciwepileptyczne. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich i rozszerza naczynia wieńcowe, wzmacnia układ nerwowy,pomaga w nerwicy, bezsenności,histerii, neurastenii i migrenie. Skutecznie pomaga w huśtawkach nastroju, wyczerpaniu nerwowym, w początkowym stadium nadciśnienia tętniczego, kołataniu serca, rzekomej duszności , nadczynności tarczycy. Leczy cukrzycę,katar, grypę, astmę , zapalenie oskrzeli i gruźlicę płuc.
Pomaga w zaburzeniach wydzielania wewnętrznego, zwalcza nad-fermentację jelitową i reguluje wzdęcia , zmniejsza częstotliwość oddawania moczu. .Picie odwaru z kozłka apetyt, zwiększając wydzielanie soków trawiennych.
Zewnętrznie odwar z kozłka lekarskiego stosuje się przy leczeniu łupieżu,łojotoku, stanów zapalnych oczu, hemoroidach, podrażnieniu skóry, przyśpiesza gojenie się ran.
Wywar z korzenia kozłka nadaje się do przemywania twarzy z trądzikiem, z wysypką, z krostami. Jest dodawany do kąpieli uspokajającej. Okłady z rozdrobnionych korzeni pomagają zlikwidować ból głowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz