Surowcem leczniczym kozieradki są
nasiona, zawierające dużą ilość śluzu,saponiny, które wpływają
na poziom hormonów płciowych(przedłużających młodość).
Kozieradka posiada niezbyt przyjemną
woń, która wynika z zawartego w niej azotowego związku
(trygonelinie) .Nieprzyjemną woń nasion , łagodzimy przez ich
prażenie.
Głównym składnikiem nasion
kozieradki jest śluz, dzięki któremu zioło działa jako skuteczny
,naturalny lek powlekający i zmiękczający .Znajduje zastosowanie
wewnętrzne i zewnętrzne.
Odwar z nasion służy do popijania w
nieżytach żołądka(może być łączony z siemieniem
lnianym),czasami w zapaleniu oskrzeli. Okłady z odwaru stosuje się
w ropnym zapaleniu skóry, zapaleniu naczyń chłonnych, tkanki
łącznej, przy pękaniu warg i brodawek piersiowych. Zamiast okładów
można stosować kataplazmy z pokruszoną masą , zalanej małą
ilością gorącej wody. Podgrzaną papkę( można dodać zmielone
nasiona lnu) przykładamy 1-3 razy dziennie na chore miejsca.
Doustnie najlepiej spożywać nasiona zmielone połączone z miodem.
Spożywamy 3 razy dziennie po 1 łyżeczce.
Kozieradka pospolita reguluje czynności
trawienne,ułatwia przyswajanie pokarmów. Uważa się ją za dobrą
odżywkę z uwagi na dużą zawartość białka,polecaną
rekonwalescentom, dzieciom i osobom starszym .Zapach kozieradki
przypomina ser parmezan. W krajach południowych jest powszechną
przyprawą stosowaną do surówek z kapusty,surówek, past, sosów
curry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz