CYNAMONOWIEC W LECZENIU NATURALNYM

Ojczyzną cynamonowca jest prawdopodobnie Cejlon. Jako pierwsi surowiec ten rozpowszechnili Chińczycy. Obecnie najbardziej popularny cynamon to kora cynamonowca. Korę z młodych pędów i gałęzi drzewa suszy się na słońcu. W ten sposób otrzymujemy przyprawę jak i olejek cynamonowy. Surowiec leczniczy obok olejku zawiera garbniki,cukry, śluz i skrobię. Cynamonowiec (cejloński)jest składnikiem wielu gotowych preparatów leczniczych. W naturalnym leczeniu najlepszy efekt daje regularne picie herbatki z cynamonowca, działa ona korzystnie na cały ustrój. Pozytywnie wpływa na układ moczowy, działa moczopędnie i oczyszczająco. Ma działanie napotne, wskazane przy leczeniu grypy, kataru i infekcji wirusowych oraz jest środkiem wykrztuśnym. Poprawia trawienie, pomaga w bólach brzucha, mdłościach, biegunkach, wymiotach i zatruciach pokarmowych. Wzmaga apetyt,wzmacnia żołądek i reguluje przemianę materii. Korzystnie działa na układ krwionośny min. tamuje krwawienia, obniża ciśnienie krwi, pobudza krążenie. Napar z cynamonowca wywołuje miesiączkę oraz łagodzi bóle miesiączkowe. Ponadto wzmacnia organizm, ożywia i likwiduje uczucie apatii. Usuwa zmętnienie soczewki oka. Okłady z cynamonowca stosuje się na zapalnie stawów i w reumatyzmie. Przyspieszają gojenie ran po ukąszeniu jadowitych zwierząt. Cynamonowiec z dodatkiem miodu jest lekiem na plamy wątrobowe i piegi. Posiada właściwości dezynfekujące i bakteriostatyczne, dlatego stosuje się go w przemyśle kosmetycznym min. do wyrobu past do zębów, dezodorantów do jamy ustnej oraz w aromaterapii leczniczej (przy stanach zapalnych zatok i uciążliwym kaszlu).